SŁOWNICZEK ZAKOPIAŃSKI
•ba – ale, lecz
•bacyć – pamiętać, mieć na względzie
• banować – tęsknić, smucić się
• bockować – tańczyć bokiem; w tańcu góralskim kobieta bockuje, tzn. tańczy drobno, zwrócona bokiem do partnera
•bośkać, boćkać – całować
•brzizek – urwisty brzeg strumienia
•byrki – owce
•ceper – [ze słow.] drwiąco-lekceważące określenie przybyszów z nizin, nie-górali
•chraść – krzewy, gąszcz
•chuć – chęć
•chudobno – biednie
• ckliwo – tęskno
• cydny – dziwny
• cyfrowane – ozdobione haftem góralskim
•cymry – areszt
•dólski – z dolin
• drobić – tańczyć drobnym krokiem w tańcu góralskim
•dudki – pieniądze
•dudy, dudzicki – ludowy instrument muzyczny dęty, złożony z worka (z koziej skóry) na powietrze, piszczałek melodycznych oraz burdonowych (wydających niski dźwięk ciągły towarzyszący melodii)
•durny – dumny
•dyć – przecież, wszakże
•dziedzina – wieś; wieś rodzinna; majątek, posiadłość; siedziba rodzinna
•dziywka – panna; niezamężna; niemająca dziecka
•fidrygoł – wiercipięta
•fundować – stworzyć, wymyślić
•frajerka, froirecka – kochanka
•fto – kto
•gawiedź – wszy, wszelkie robactwo
•gieleta – [z rum.] naczynie drewniane z pałąkowatym uchwytem, używane przy dojeniu owiec
•gnotecek – mały pieniek do rąbania drzewa, gróń,
•gronik – szczyt, wzgórze
•grzek – diabeł
•habryka – tytoń
•hory – góry
•hyr – |z węg.] rozgłos, sława
•jar – wiosna
•kajsi- gdzieś
•kany – gdzie, tam gdzie
•karapetniaczka – niezdara, niedołęga
•kie, kied – kiedy
•kieby – gdyby, żeby
•kiecki – długie kosmyki włosów zaplecione za uszami
• kielo; kieloz – ile, ileż; tak jak
• kierpce, kiyrpce – góralskie obuwie, płytkie, z jednego kawałka skóry, wiązane rzemykami (wyraz pochodzenia wołos. i rum.]
•kiyrnicka – naczynie do robienia masła
•kłoda – beczka, kloc drzewa
•kopalina – bieda
•kotwić – tęsknić
•kufa – pysk, gęba
•kurniawa – zamieć śnieżna
•lachy – chłopi z podgórza i nizin
•lachy podkówcorze – w przeciwieństwie do górali, noszący buty z podkówkami
•lejbucek – urwis, ladaco, łotr
•lić – obfity deszcz
•łacny – głodny
•łońskie – zeszłoroczne
•łupierz – złodziej
•marsina – padlina
•minąć się – umrzeć, zejść z tego świata
• mocki – dużo
•nawarzyć – ugotować
•niepile – obce, cudze
•niepilec – obcy, nie z tej wsi
•nocnik – nocleg
•nuta, nucicka – melodia; poszczególne melodie nazywają górale nutami
•nuta – głos
•osobliwie – osobno
•paleńka – wódka
• pieklarz – awanturnik, niegodziwiec, bezbożnik
•podufały – dumny, zarozumiały
•pokłady – skarby
•pośrednie – środkowe
•pozbacujem se – przypomnę sobie
•prasnąć – rzucić, cisnąć
•przepytować – przepraszać
• puciera – drewniane naczynie z klepek w kształcie beczki, w którym górale zakwaszają mleko i przechowują żętyce
•putnia – drewniane naczynie z klepek, z jednym lub dwoma uszami
• pyrć – ścieżka, dróżka
•rąbanica – siekiera
• redykać – [z rum.] pędzić owce ze wsi na hale (na lato) i z powrotem
•ryśny – szybki
•rzędy – urzędy
• rzyć – tyłek
• sędy – wszędzie
•sietniak – niedołęga, cherlak, matołek
•siumnie – dobrze, pięknie
•skurłotecki – wymiona owiec; od skurłat – wymię [wyraz pochodzenia wołoskiego]
• sónsiek – skrzynia do przechowywania ziarna, nasion itp.
•stuśnij – zmruż
• śleboda – swoboda, wolność
• śmierzć, śmierztecka, śmirzć – śmierć
•śrybło, śrybny – srebro, srebrny
• śwarny – piękny, zgrabny, dzielny, dziarski
•truchła – trumna
•tyrbacyja – zmartwienie
•uhlary – węglarze
•upłaz – taras skalny, zbocze porosłe trawa
•wartko – prędko
• wiskać – śpiewnie krzyczeć falsetem, z charakterystycznym stopniowanym spadkiem wysokości dźwięków
•zabacyć – zapomnieć
•zbacować – przypominać
• zbanować – zasmucić, zatęsknić się
•zbyrko – brzęczy
• zintyca, zyntyca – serwatka z owczego mleka
•zwyrtać – obracać w kółko w tańcu
•źrałe – dojrzałe