Ulica Piłsudskiego

Ulica Piłsudskiego

Skocznie narciarskie przerywają bieg Drogi pod Reglami, która zaczyna się przy al. Przewodników Tatrzańskich, a kończy na Krzeptówkach, łatwo powtórnie ją odnaleźć pod linią lasu po zachodniej stronie Wielkiej Krokwi. Aby od skoczni dojść do centrum bezpośrednio na Krupówki, najlepiej skierować się na szeroką ul. Piłsudskiego, do niedawna nazywaną ul. 15 Grudnia.

Ul. Józefa Piłsudskiego ma styczność z następującymi ulicami: Bronisława Czecha, Szymanowskiego, Zwierzyniecką, Sabały, Makuszyńskiego, Tetmajera, Staszica, Partyzantów, Krupówki.

Przy przeglądzie listy sławnych osobistości odwiedzających przez lata Zakopane, dziwiłaby nieobecność wśród nich Józefa Piłsudskiego. Marszałek zaczął bywać pod Giewontem od 1901 r. w celach leczniczych, politycznych i towarzyskich; był mocno zżyty ze środowiskiem zakopiańskim. Bronisław Piłsudski – etnograf, starszy brat Józefa, mieszkał tu na stałe i działał aktywnie w Towarzystwie Tatrzańskim i w redakcji Rocznika Podhalańskiego.

W ulicy Piłsudskiego najbardziej urzeka widoczna stąd panorama Tatr Wysokich i szpaler jasnozielonych modrzewi posadzonych wzdłuż jezdni. Pod nr. 24 po prawej stronie stoi wybudowany w 1935 r. dla popularnych przed wojną tancerek Lody i Zizi Halamy pensjonat Halama. Poznać go można po białym tynku i zielonym dachu. Po wojnie przerobiony na Dom Pracy Twórczej Stowarzyszenia Autorów ZAIKS im. Wawrzyńca Żuławskiego, gościł znanych polskich aktorów, pisarzy i poetów. W Halamie w 1953 r. zmarł znakomity poeta Julian Tuwim.

Wawrzyniec Żuławski był wybitnie przystojnym mężczyzną, w każdym razie takim jawi się na fotografiach; tym większy żal, że dożył tylko 41 lat. Urodził się w Zakopanem i tu spędził dzieciństwo. Potem często przyjeżdżał w rodzinne strony. Jego życiową pasją były góry, taternictwo i alpinizm. Zginął na zboczu Mont Blanc du Tacul, przysypany lawiną w 1957 r.