W Dolinę Białego (trasa 16)
„Zazwyczaj chodzę do Doliny Białego (…), leżę sobie tam w podścielisku pysznych mchów i całych zarośli liści borówek…” — pisał w r. 1892 S. Żeromski, jeden z legionu wielbicieli tej czarownej dolinki reglowej. Z centrum Zakopanego do końca szlaku 4,5 km i 340 m różnicy poziomu — 1.45 godz. (↓ 1.20 godz.). Zn. żółte. Uwaga: obszar o dużych wartościach przyrodniczych — od r. 1954 rezerwat ścisły!
Od ul. Krupówki (d. 4a) na pl. Zwycięstwa potocznie zw. Rynkiem. Na grobie 22 żołnierzy radzieckich pomnik. Z placu ul. Grunwaldzką. W Parku Miejskim po lewej stoi pomnik Grunwaldzki, zbudowany w r. 1911 na rynku, po zburzeniu przez Niemców ukryty i w r. 1947 ponownie ustawiony w tym miejscu (figury w brązie W. Brzegi). Ulica obramiona jest willami, w których przed wojną mieszkali literaci i artyści: M. Choromański (w „Chimerze”), R. Malczewski, S. Wyrzykowski, E. Petri. Przechodzi ona dalej w drogę wiodącą przez Las Białego.
2 km **Dolina Białego. (Z centrum 35 min.). W wylot wchodzi kolanem d. 13b (pijalnia mleka), w głąb wiodą zn. żółte. Dolina wcięta jest między Krokiew (1378 m) i Sarnią Skałę (1377 m) i sięga pod wsch. grań Giewontu^ Ma 2,5 km długości i 3 km2 powierzchni. Na zboczach i dnie zachowały się dolnoreglowe lasy bukowo-jodłowe, jedne z ostatnich i najładniejszych w Tatrach. Na skałach aż po sam potok schodzi kosodrzewina, górną granicę lasu zdobią skupiska limb.
Droga wprowadza w skalistą dolinę, która u stóp tzw. Kazalnicy ścieśnia się w wąwóz zw. Kotły. Jedyne dogodne przejście wiodło kiedyś przez Kazalnicę, ok. 1905 przeprowadzono drogę nad potokiem, po 30-metrowym pomoście. Potok rwie wymytym w wapieniach łożyskiem, tworząc ciąg kaskad i wodospadów — wg obliczeń ma on największy w Tatrach Polskich spadek, 187 m/km. Droga dochodzi nad pochyły wodospad, gdzie u stóp rogatej turniczki dolina się rozwidla. Od wylotu 30 min. (↓ 25 min.).
W pd.-zach. odgałęzieniu leży upłaz Białe (gdzie Bartuś Obrochta grywał zbójnikowi Matei), szlak wchodzi w odgałęzienie pd.-wsch. 0,5 km powyżej rozwidlenia (10 min.) potok tworzy kolejny wodospad, a szlak skręca ostro w prawo i pnie się zakosami przez las na siodełko ok. 1175 m w grzędzie opadającej spod Zameczków (1431 m). Na pn. od siodełka grzęda wznosi się wyskokiem Igły (1207 m), będącej świetnym punktem widokowym, zwłaszcza na monstrualne ściany Giewontu. Zn. żółte przewijają się w pd.-zach. odnogę doliny (tzw. Sucha Dolina) i łączą się z Ścieżką nad Reglami (d. 17c). Z centrum Zakopanego dotąd 4,5 km, 1.45 godz. (↓ 1.20 godz.); od wylotu doliny 2,5 km, 1.10 godz. (↓ 50 min.). Do Zakopanego warto wrócić przez Strążyska (d. 17c i 38b) lub przez Kalatówki (d. 17c i 7).