W Dolinę ku Dziurze (trasa 15)
Miła wędrówka o urozmaiconym, programie. Potrzebna latarka i cieplejsze okrycie. Z Zakopanego 4 km, różnica wzniesień 180 m — 1.15 godz. ( ↓ 1 godz.). Zn. czarne.
Z centrum 40 min. połączeniem dróg 38a i 13b. W zagrodzie u wylotu dolinki mieszkał zbójnik Wojtek Mateja, a po jego śmierci na Wiśniczu (1875) — wdowa po nim, słynna Kacka. — Lesista Dol. ku Dziurze wcina się w pn. stoki Sarniej Skały (1377 m) i ma 1,6 km długości. Zach. obramienie tworzy grzbiet Grześkówki, wsch. — Spaleniec. Szlak wiedzie łagodnie w górę. Na zboczach zachowały się typowe dla dawnego regla dolnego buczyny, jedne z najcenniejszych przyrodniczo w Tatrach. Wielką wartość dla botaników mają też kosodrzewiny w górze pod Sarnią Skałą. Wartki potok tworzy małe kaskady. Na wysokości 940 m dolinka się rozwidla. Drożyna skręca lekko w lewo, po kilku minutach (źródła) wchodząc w łożysko potoczku. Chodnik pnie się na wsch. zbocze do stóp wapiennej baszty wyrastającej z grzbietu Spaleńca, otoczonej starymi bukami. Od wylotu 1 km, 20 min. (↓ 17 min.).
Dziura (1010 m) jest najbliższą Zakopanego jaskinią — zwiedzano ją już w 1 poł. XIX w. (m. in. B. Z. Stęczyński). Nad przedsionkiem na wysokości 9 m okno skalne, przez które sypią się liście buków, a zimą śnieg. Dno opada stromo w dół, a jaskinia rozszerza się w przestronną komorę (pod tylną ścianą szybik wykuty przez geologów). Długość ciągu wynosi 50 m.